بگذار زندگی در چشمهای کودکانه ات بارور گردند تا روشنایی آفتاب آغازگر راهی باشد از برای پاهای کوچکت در این جاده پر از فراز و نشیبی که تو را عاقبت به منزلگه مقصود رهسپار می کند.

***

شب فرا می رسد و چشمهای مهربانت به خواب فرو می روند.

***

دستهای تو هیچوقت تنها نمی مانند وقتی با دستهای من احساس بیگانگی نکنند.

***

در نگاهت لبخند و امید به زندگی هویدا می شوند آن هنگام که درختان شکوفه می زنند

***

می توان لباس سیاهیها را از تن بدر کرد و خود را به رود زلال و روشن سپرد.

***

گرچه این ره تیره و تار است اما باید از آفتاب یاری جست